Zondag

Als kind vond ik de zondag een verschrikkelijke dag. Een dag dat de wereld stil stond, mijn vader rokend de kamer vulde met radio 1 en mij weinig restte dan op mijn kamer wachten tot de dag erna de wereld weer ‘aan’ ging.

Alsof ik die ene dag niet bestond. Omdat iedereen in zijn eigen bubbel zat. Ik moest denken aan dit prachtige gedicht voor een prachtige zondag. Geniet van de zon, stay safe en tot morgen.

 

Cathelijne

 

Mijn moeder is mijn naam vergeten,

mijn kind weet nog niet hoe ik heet.

Hoe moet ik mij geborgen weten?

Noem mij, bevestig mijn bestaan,

laat mijn naam zijn als een keten.

Noem mij, noem mij, spreek mij aan,

o, noem mij bij mijn diepste naam.

Voor wie ik liefheb wil ik heten.

 

​